 |
|
Premiere tijdens BUTFF2008
Ziekenhuis shot van Cyrus Frisch zal zijn Wereld Première beleven op zaterdag 20 sept.
De volgende films beleven hun Europese Premières dit jaar op het BUTFF
The Period
Closet Space
Sea of dust
Night Fifty
Clay
Nederlandse Premières zijn er van:
La Crème
Mindflesh
Otto; or Up with Dead People
Deaden
Recon 2020 & 2023
Bloodcar
Popskull
Maldito Bastardo
De volgende films beleven hun Europese Premières dit jaar op het BUTFF
The Period
Closet Space
Sea of dust
Night Fifty
Clay
Nederlandse Premières zijn er van:
La Crème
Mindflesh
Otto; or Up with Dead People
Deaden
Recon 2020 & 2023
Bloodcar
Popskull
Maldito Bastardo
Terugblik op BUTFF 2007:
Top of the Flops interview met Simon Cathcart (reg. Stagnight): www.topoftheflops.nl
BUTFF-bezoekersverslag BUTFF 2007 van Rinus van Alebeek (Diktat) Peperkoek en Homolol
Vanaf 14 dec. 2007 zijn interviews met BUTFF regisseurs te vinden op www.kleurentelevizie.nl
14-12-07: Ricardo Ribelles, Baris Azman & Fabian van Dongen.
14-12-07: Ricardo Ribelles, Baris Azman & Fabian van Dongen.
Regiseurs en programma onderdelen BUTff 2008
Apart Item bij BUT film festival dit jaar:
B-films uit de jaren 70 onder de titel: Club 70
B-films uit de jaren 70 onder de titel: Club 70
Het is weer But "Film Festival en dus ook weer seizoen voor B-films uit de jaren 70. Wij hebben een "dubble-feature" op programma gezet met als eerste film een, in de Philippines
gemaakte, drive-in exploitation parel: Wonder Women en als tweede de film: Invasion of the Bee Girls.
Regiseurs
David Cronenberg: king of body horror
De Canadese regisseur David Cronenberg gaat al een tijdje mee, maar het grote succes kwam in 2005 met A HISTORY OF VIOLENCE, waarin Viggo Mortensen de hoofdrol vertolkt. In 2008 werd deze acteur genomineerd voor een Oscar voor Cronenbergs EASTERN PROMISES (2007). Hoewel deze films nauwelijks als 'trash' of 'underground' betiteld kunnen worden, is dat voor Cronenbergs vroege werk wel degelijk het geval. Zijn handelsmerk is een soort fysieke horror die vragen stelt over biogenetische processen en goed en kwaad. Dit stokpaardje zit al vanaf zijn debuut SHIVERS (1975) in al zijn films. Het thema lijkt misschien zwaar, maar dankzij Cronenbergs verteltalent valt dat reuze mee. De Canadees heeft een trouwe schare fans opgebouwd die zullen genieten van de kans om zijn vroege films nogmaals op het witte doek te zien. Behalve SHIVERS (in Electron) zijn dat in Chassé Cinema THE BROOD (1979), SCANNERS (1981) en EXISTENZ (1999).
JAVI CAMINO
De Spaanse Javi Camino werd in 1982 geboren. Hij groeide op voor de televisie, waar hij gehersenspoeld werd door films, tv-series en animaties, met als logisch gevolg dat hij ook aan het schrijven, monteren en regisseren sloeg. Het levert twee korte films op getiteld “ La Consulta del Dr. Natalio” en “7 Homúnculos”. Op tweeëntwintig jarige leeftijd begint hij samen met Alvaro Novo het productiemaatschappij Datura Films, waarmee hij begint aan zijn meest ambitieuze project, een speelfilmproductie getiteld “Maldito Bastardo!” Drie jaar later is de film gereed en kan deze op de nietsvermoedende wereld losgelaten te worden.
Javi Camino is aanwezig gedurende het festival.
ADAM WINGARD
Op 19-jarige leeftijd regisseerde Adam Wingard zijn debuutfilm "Home Sick", met onder meer Bill Moseley ("The Texas Chainsaw Massacre"), Tom Towles ("Henry: Portrait of a Serial Killer") en Tiffany Shepis ("Nympha"). Film zit in zijn bloed en hij wilde al sinds jongs af aan zo snel mogelijk films maken. Hij maakte zelfs zijn high school niet af om een filmcursus te volgen. De bedrijvige filmmaker hield zich bezig met het maken van korte films en videoclips om zijn talent verder te ontwikkelen. Wingard heeft een hekel aan de tijd die nodig is om een project op poten te zetten, zoals het zoeken van financiers. Afhankelijk zijn van anderen probeert hij te voorkomen, en daarom droeg hij verschillende petten bij zijn tweede speelfilm "Pop Skull". Hij coproduceerde, co-schreef, filmde, regisseerde en monteerde. Zijn credo luidt dan ook: gewoon doen.
Pop Skull" co-producent Peter Katz zal tevens aanwezig zijn gedurende het festival.
ROBERT PRATTEN
Robert Pratten werkte tot 35-jarige leeftijd als succesvolle consultant in de telefoonindustrie. In 2000 stopte hij om te gaan studeren aan de London Film School, waar hij eindelijk zijn passie kon uitvoeren. Daarna begon hij met zijn vrouw de productiemaatschappij Zen Films. Vier jaar later schreef, regisseerde en produceerde hij zijn eerste speelfilm: "London Voodoo". Deze won verschillende prijzen op internationale festivals. Zijn tweede speelfilm "MindFlesh" - gebaseerd op het boek "White Light" van William Scheinman - is te zien op het BUT Film Festival
Robert Pratten zal aanwezig zijn gedurende het festival.
CHRISTIAN VIEL Christian Viel is een Frans-Canadese filmmaker die al sinds zijn twaalfde gegrepen werd door de kracht van cinema en zijn voorliefde voor genrefilms. Hij maakte met vriendjes uit zijn omgeving parodieën op films als “Friday the 13th”, “Rambo” en “Slap Shot”. Vanaf zijn 21ste is hij werkzaam in de filmindustrie. Met zijn eigen geld financierde hij een Franstalig politiedrama, waar hij tot de ontdekking kwam dat hij talent had voor het ensceneren van actiescènes. Vervolgens maakte hij talloze korte actiefilms waar hij zijn talent probeerde te verfijnen. Zijn naam dook regelmatig op bij websites naar aanleiding van de productie “Samhain”, een horrorfilm waarin bekende pornoactrices als Jenna Jameson, Chasey Lain en Ginger Lynn Allen een rol spelen. Aangeslagen door de manier waarop de film werd verknipt door de distributeur en producent, besloot Viel om het heft in eigen handen te nemen en zijn volgende films allemaal zelf te regisseren, produceren en monteren. Hij richtte zijn eigen productiemaatschappij Movie Seals op en maakte vervolgens met erg weinig geld de ambitieuze sciencefiction actieserie “Recon”. De twee delen zijn te zien op het BUT Film Festival – evenals de actiefilm “Deaden”, die hij maakte met John Fallon. Tevens zal Viel een preview tonen van zijn nieuwste film “Recon 2023”, waarvan de opnames net zijn afgerond.
Christian Viel en zijn vrouw zullen aanwezig zijn gedurende het festival.
CYRUS FRISCH
Cyrus Frisch (1968) voltooide in 1992 de Nederlandse Film- en Televisie Academie. Hij is actief als scenarist en regisseur van speelfilms, documentaires en theater. Zijn werk is niet gespeend van controverse. Hij wordt in recensies een narcistische beroepsprovocateur genoemd. Frisch werpt opzettelijk vragen op over de moraal van zijn werk, en daarmee over de moraal van de kijker, die heen en weer wordt geworpen tussen fascinatie en afschuw, maar toch blijft kijken.
Cyrus Frisch zal enkele dagen aanwezig zijn gedurende het festival.
De Canadese regisseur David Cronenberg gaat al een tijdje mee, maar het grote succes kwam in 2005 met A HISTORY OF VIOLENCE, waarin Viggo Mortensen de hoofdrol vertolkt. In 2008 werd deze acteur genomineerd voor een Oscar voor Cronenbergs EASTERN PROMISES (2007). Hoewel deze films nauwelijks als 'trash' of 'underground' betiteld kunnen worden, is dat voor Cronenbergs vroege werk wel degelijk het geval. Zijn handelsmerk is een soort fysieke horror die vragen stelt over biogenetische processen en goed en kwaad. Dit stokpaardje zit al vanaf zijn debuut SHIVERS (1975) in al zijn films. Het thema lijkt misschien zwaar, maar dankzij Cronenbergs verteltalent valt dat reuze mee. De Canadees heeft een trouwe schare fans opgebouwd die zullen genieten van de kans om zijn vroege films nogmaals op het witte doek te zien. Behalve SHIVERS (in Electron) zijn dat in Chassé Cinema THE BROOD (1979), SCANNERS (1981) en EXISTENZ (1999).
JAVI CAMINO
De Spaanse Javi Camino werd in 1982 geboren. Hij groeide op voor de televisie, waar hij gehersenspoeld werd door films, tv-series en animaties, met als logisch gevolg dat hij ook aan het schrijven, monteren en regisseren sloeg. Het levert twee korte films op getiteld “ La Consulta del Dr. Natalio” en “7 Homúnculos”. Op tweeëntwintig jarige leeftijd begint hij samen met Alvaro Novo het productiemaatschappij Datura Films, waarmee hij begint aan zijn meest ambitieuze project, een speelfilmproductie getiteld “Maldito Bastardo!” Drie jaar later is de film gereed en kan deze op de nietsvermoedende wereld losgelaten te worden.
Javi Camino is aanwezig gedurende het festival.
ADAM WINGARD
Op 19-jarige leeftijd regisseerde Adam Wingard zijn debuutfilm "Home Sick", met onder meer Bill Moseley ("The Texas Chainsaw Massacre"), Tom Towles ("Henry: Portrait of a Serial Killer") en Tiffany Shepis ("Nympha"). Film zit in zijn bloed en hij wilde al sinds jongs af aan zo snel mogelijk films maken. Hij maakte zelfs zijn high school niet af om een filmcursus te volgen. De bedrijvige filmmaker hield zich bezig met het maken van korte films en videoclips om zijn talent verder te ontwikkelen. Wingard heeft een hekel aan de tijd die nodig is om een project op poten te zetten, zoals het zoeken van financiers. Afhankelijk zijn van anderen probeert hij te voorkomen, en daarom droeg hij verschillende petten bij zijn tweede speelfilm "Pop Skull". Hij coproduceerde, co-schreef, filmde, regisseerde en monteerde. Zijn credo luidt dan ook: gewoon doen.
Pop Skull" co-producent Peter Katz zal tevens aanwezig zijn gedurende het festival.
ROBERT PRATTEN
Robert Pratten werkte tot 35-jarige leeftijd als succesvolle consultant in de telefoonindustrie. In 2000 stopte hij om te gaan studeren aan de London Film School, waar hij eindelijk zijn passie kon uitvoeren. Daarna begon hij met zijn vrouw de productiemaatschappij Zen Films. Vier jaar later schreef, regisseerde en produceerde hij zijn eerste speelfilm: "London Voodoo". Deze won verschillende prijzen op internationale festivals. Zijn tweede speelfilm "MindFlesh" - gebaseerd op het boek "White Light" van William Scheinman - is te zien op het BUT Film Festival
Robert Pratten zal aanwezig zijn gedurende het festival.
CHRISTIAN VIEL Christian Viel is een Frans-Canadese filmmaker die al sinds zijn twaalfde gegrepen werd door de kracht van cinema en zijn voorliefde voor genrefilms. Hij maakte met vriendjes uit zijn omgeving parodieën op films als “Friday the 13th”, “Rambo” en “Slap Shot”. Vanaf zijn 21ste is hij werkzaam in de filmindustrie. Met zijn eigen geld financierde hij een Franstalig politiedrama, waar hij tot de ontdekking kwam dat hij talent had voor het ensceneren van actiescènes. Vervolgens maakte hij talloze korte actiefilms waar hij zijn talent probeerde te verfijnen. Zijn naam dook regelmatig op bij websites naar aanleiding van de productie “Samhain”, een horrorfilm waarin bekende pornoactrices als Jenna Jameson, Chasey Lain en Ginger Lynn Allen een rol spelen. Aangeslagen door de manier waarop de film werd verknipt door de distributeur en producent, besloot Viel om het heft in eigen handen te nemen en zijn volgende films allemaal zelf te regisseren, produceren en monteren. Hij richtte zijn eigen productiemaatschappij Movie Seals op en maakte vervolgens met erg weinig geld de ambitieuze sciencefiction actieserie “Recon”. De twee delen zijn te zien op het BUT Film Festival – evenals de actiefilm “Deaden”, die hij maakte met John Fallon. Tevens zal Viel een preview tonen van zijn nieuwste film “Recon 2023”, waarvan de opnames net zijn afgerond.
Christian Viel en zijn vrouw zullen aanwezig zijn gedurende het festival.
CYRUS FRISCH
Cyrus Frisch (1968) voltooide in 1992 de Nederlandse Film- en Televisie Academie. Hij is actief als scenarist en regisseur van speelfilms, documentaires en theater. Zijn werk is niet gespeend van controverse. Hij wordt in recensies een narcistische beroepsprovocateur genoemd. Frisch werpt opzettelijk vragen op over de moraal van zijn werk, en daarmee over de moraal van de kijker, die heen en weer wordt geworpen tussen fascinatie en afschuw, maar toch blijft kijken.
Cyrus Frisch zal enkele dagen aanwezig zijn gedurende het festival.
Een Breda Photo 2008 preview vormt de entourage met foto’s van:
Claudia Reinhardt
Killing me softly- Todesarten
De werken van Claudia Reinhardt zijn vaak provocerend, intensief, hard en extreem. Met haar beelden vertelt ze confronterende en indringende verhalen waarbij ze lichamelijk en geestelijk geweld, voornamenlijk tegen vrouwen, aan de orde stelt. Ze gaat daarbij eerder provocerend dan documenterend te werk. Met de serie "Killing me Softly" kruipt ze in de huid van beroemde vrouwen die zelfmoord pleegden. De schok van het nieuws rond Sarah Kane, een Engelse toneelschrijfster die 27 jarige leeftijd zelfmoord pleegde, was voor de kunstenaar aanleiding voor het maken deze fotoserie. In haar werk ensceneert Reinhardt vaak de werkelijkheid, ze figureert daarbij zelf als model. De portretten uit deze reeks geven niet direct een waarheidsgetrouw beeld van de zelfmoord. Eerder zijn ze persoonlijke vertalingen van de rol en betekenis die de hoofdpersoon voor de kunstenaar speelt.
ICHIBA DAISUKE (1963, Japan)
Ichiba Daisuke word als tekenaar en fotograaf beinvloed door de manga artiest George Akiyama en de Japanse Andy Warhol Yokoo Tadanori. De kijker wordt bij Daisuke meegesleurd in nachtmerrie-achtige en absurde scenes, een vreemd gevoel voor humor komt voort deze confronterende beelden van waanzin, pijn en sex. Volgens eigen zeggen heeft hij "een extreme fascinatie voor het nutteloze en het onbegrijpelijke". Mizue Ezumi, de enige terugkerende personage in Ichiba's werk, dook voor het eerst op in 1997. Hij beschouwt haar als zijn alter-ego. Zijn moeder en dochter. Een ooglap voor haar linker oog verbergt een walgelijke afwijking, die als symbool gezien moet worden voor het onvermijdelijk bezoedelde hart van de mensheid. Ook in de fotoserie die Daisuke maakte voor Breda Photo 2008 wordt een spel gespeeld met verborgen deformatie en rommel. In een poging het schone te benaderen laat Ichiba ons te grotesque elementen en zinloze dingen zien waarmee hij de balans tussen goed en kwaad, afwijking en schoonheid weer in evenwicht probeert te brengen.
Killing me softly- Todesarten
De werken van Claudia Reinhardt zijn vaak provocerend, intensief, hard en extreem. Met haar beelden vertelt ze confronterende en indringende verhalen waarbij ze lichamelijk en geestelijk geweld, voornamenlijk tegen vrouwen, aan de orde stelt. Ze gaat daarbij eerder provocerend dan documenterend te werk. Met de serie "Killing me Softly" kruipt ze in de huid van beroemde vrouwen die zelfmoord pleegden. De schok van het nieuws rond Sarah Kane, een Engelse toneelschrijfster die 27 jarige leeftijd zelfmoord pleegde, was voor de kunstenaar aanleiding voor het maken deze fotoserie. In haar werk ensceneert Reinhardt vaak de werkelijkheid, ze figureert daarbij zelf als model. De portretten uit deze reeks geven niet direct een waarheidsgetrouw beeld van de zelfmoord. Eerder zijn ze persoonlijke vertalingen van de rol en betekenis die de hoofdpersoon voor de kunstenaar speelt.
ICHIBA DAISUKE (1963, Japan)
Ichiba Daisuke word als tekenaar en fotograaf beinvloed door de manga artiest George Akiyama en de Japanse Andy Warhol Yokoo Tadanori. De kijker wordt bij Daisuke meegesleurd in nachtmerrie-achtige en absurde scenes, een vreemd gevoel voor humor komt voort deze confronterende beelden van waanzin, pijn en sex. Volgens eigen zeggen heeft hij "een extreme fascinatie voor het nutteloze en het onbegrijpelijke". Mizue Ezumi, de enige terugkerende personage in Ichiba's werk, dook voor het eerst op in 1997. Hij beschouwt haar als zijn alter-ego. Zijn moeder en dochter. Een ooglap voor haar linker oog verbergt een walgelijke afwijking, die als symbool gezien moet worden voor het onvermijdelijk bezoedelde hart van de mensheid. Ook in de fotoserie die Daisuke maakte voor Breda Photo 2008 wordt een spel gespeeld met verborgen deformatie en rommel. In een poging het schone te benaderen laat Ichiba ons te grotesque elementen en zinloze dingen zien waarmee hij de balans tussen goed en kwaad, afwijking en schoonheid weer in evenwicht probeert te brengen.
 |
 |
 |
 |
 |
 |